Keynes sonrası makroekonomi
1960’lı ve 1970’li yıllarda ekonomilerin evrimi, Keynes’in açıklamalarıyla uyumsuzluk içinde, fiyatların yükselmesine rağmen önemli miktarda işsizlik doğurdu (stagflasyon). Bazı ekonomistler fiyatların yüksekliğine basit açıklamalar getiren niceliksel para teorisine başvurdu. Monetaristlere göre, enflasyon çok fazla para yaratan otoritelerin müdahalesinden ileri gelmektedir; devlet, müdahalelerinden vazgeçmelidir (mone-taristlerin en önemli özellikleri, piyasamn fiyat sisteminin sağladığı bilgiler sayesinde en iyi kaynak dağıtımını yaptığım düşünmeleridir). Şu anda var olan işsizlik «doğal» (bir ekonominin indirebileceği en düşük düzeyde) veya «isteğe bağlıdır», çünkü verilen ücretle çalışmak isteyen herkes çalışabilir. Aslında Friedman tarafından geliştirilen bu teze «Yeniklasikler»
(R.E. Lucas), para otoritelerinin gücü fikrini de eklediler; çünkü otoritelerce ilan edilen ek para yaratımları, kaçınılmaz enflasyonu bekleyen ticarî kişi ve kuramların «rasyonel» davranışlarıyla geçersiz kılınacaktır. Makroekonomi bu şekilde ekonominin tüm olasılıklarını olumsuzlamaya kadar gidebilir.
