Kur’an Sürelerinin iniş Tertibi

İbn-i Abbas (R.A.) Hazretleri diyor ki: — Bir sûrenin ilk âyetleri Mekke’de inince, o sûreye Mek- kî deniliyordu. Sonra Cenâb-ı Hak o âyetleri dilediği kadar artırıyordu. Kur’ân’dan ilk inen âyetler: (Ikra’ bismi rabbike) idi Sonra (Nûn velkalem), sonra (Yâ eyyühel müzzemmilü), soma da (Yâ eyyühel müddessirü), sonra da (Tebbet yedâ ebî lehebin) ve sırasıyla (İzeşşemsü küvviret), (Sebbihısme rabbike), (Velleyli izâ yağşâ), (Velfecri), (Vedduhâ), (Elem neşrah leke), (Vel’asri), (Vel âdiyâti), (İnnâ a’taynâke el-kevsere), (El- hâkümüt-tekâsürü), (Eraeytellezî yükezzibü), (Kul yâ eyyühel kâfirûn), (Elem tere keyfe feale rabbüke), (Kul eûzü birabbil felâkı), (Kul eûzü birabinnâsi), (Kul hüvallahü ehad), (Ven- necmi), (Abese vetevellâ), (İnnâ enzelnâhü fi leyletil kadri), (Veşşemsi), (Vessemâi zâtil bürûci), (Vettiyni), (Liilâfi kurey- şin), (El-kariatü), (Lâ uksimü biyevmil kıyâmeti), (Veylün li- külli hümezetin), (Velmürselâti urfen), (Kaaf velkur’ânil me- ciyd), (Lâ uksimü bihâzel beledi), (Vessemâi vettârikı), (Ikte- rebetissâa), (Saad), (el-A’raf), (Kul ûhiye ileyye), (Yâ-Sîn), (el- Füıkan), (el-Melâike), (Kâf – Hâ – Yâ – Ayn – Sad), (Tâ-Hâ), (el- Vâkıa), (Tâ-Sîn-Mîm), (eş-Şuarâ), (Tâ-Sin), (el-Kasas), (Benî Is- râil) (Yûnus), (Hûd), (Yûsuf), (el-Hicir), (el-En’âm), (es-Sâffât), (Lukman), (Sebe*), (Zümer), (el-Mü’min), (Hâ-Mim), (es-Secde), (Hâ-Mîm-Ayn-Sîn-Kaaf), (Hâ-Mîm), (ez-Zuhruf), (ed-Duhan), (el- Câsiye), (el-Ahkâf), (ez-Zâriyât), (el-Ğaşiye), (el-Kehf), (en-Nahl), (İnnâ erselnâ Nûhan), (Sûre-i İbrâhîm), (el-Enbiyâ), (el-Mü’mi- nûn), (Tenzil), (es-Secde), (et-Tûr), (Sûre-i Mülk), (el-Hâkka), (Seele sâilün), (Amme Yetesâelûn), (en-Nâziat), (İzessemâün- Feterat), (İzessemâün – Şakkat), (er-Rûm), (el-Ankebût), (Veylün lil mutaffifîn).. îşte bunlar sırasıyle Mekke’de nâzil olan sûrelerdir Medîne-i Münevvere’de nâzil olan sûreler ise : (el-Bakarâ), (el-Enfâl), (Âl-i İmrân), (el-Ahzâb), (el-Müm- tahine), (en-Nisâ), (İzâ Zülzilet), (el-Hadîd), (el-Kıtâl), (er-Ra’d), (er-Rahmân), (el-İnsan), (et-Talâk), (Lev yekünillezîne kefsrû), (el-Haşr), (İzâ câe nasrullah), (en-Nûr), (el-Hacc), (el-Münâfi- kun), (el-Mücâdele), (el-Hucürât), (et-Tahrîm), (es-Saff), (el- Cuın’a), (et-Teğâbün), (el-Feth), (el-Mâide), (Berâa). Hazret-i Ali (R.A.) diyor ki: Medine’de Bakara, ÂI-i İmrân, Nisâ, Mâide, Enfâl, Tevbe, Hacc, Nûr, Ahzab, Vellezîne keferû, Feth, Hadld, Mücâdele, Haşr Mümtehine, Saff, Teğâbün, Talâk, Tahrîm, Fecir, Leyi, İzâ Yağşâ, İnnâ enzelnâhü, Lem yekünillezîne keferû, İzâ zülzilet. İzâ câe nasrullahi sûreleri nâzil olmuştur. Bunlardan başka olan sûreler Mekke’de inmiştir. Katâde diyor ki: Medine’de Kur’ân’dan Bakara, Âl-i İmrân, Nisâ, Mâide, Berâe, Ra’d, Nahl, Hacc, Nûr, Ahzab, Muhammed, Fetih, Hu- cürât Hadîd, Rahmân, Mücâdele, Haşr, Mümtahine, Saff, Cu- muay Münâfikun, Teğâbün, Talâk, Yâ eyyühennebiyyü (onuncu âyetin başına kadar), İzâ zülzilet, İzâ câe nasrullah sûreleri inmiştir. Kur’ân’m geri kalan sûreleri Mekke’de nâzil olmuştur. Ebû Haşan bin el-Hisar, Nâsih ve Mensûh adlı kitabında diyor ki: Medine’de nâzil olan sûreler, âlimlerin ittifakıyle yirmi tanedir. İhtilâflı olan sûreler ise on ikidir. Geri kalan sûreler ise Mekke’de nâzil olmuştur.60