LOEWI, Otto 1873-1961 Alman Fizyolog
Sinirlere ulaşan uyan lan n kimyasal yollardan diğer sinirlere ve orgrvlara iletildiğini göstermesiyle tanınır.
Zengin bir şarap tacirinin oğlu olarak doğan Loewi, iyi bir ilk ve orta eğitimden geçerek, 23 yaşında hekimlik diploması alıyordu. Bilgi ve görgüsünü artırmak üzere kısa bir süre Londra’da starling ile birlikte çalışıyor, teklif üzerine Viyana’ya giderek Profesörlük yapıyor ve daha sonraları Graz Üniversitesi’ne geçiyordu.
Galvani bir raslantı sonucu kurbağa bacağının elektrikle uyanldığını görmüş; hatta yanlış bir biçimde “hayvansal elektrik’ten” söz etmişti. Sorun, elektriksel uyarıdan sonraki hareketlerin de elektriksel olup olmadığı idi. Elliot, elektriksel uyanlarla birlikte kimi kimyasal değişiklikler gerektiğim ileri sürüyor; fakat ne o, ne de başka araştırmacılar, tahminin gerçekliğim göstermiyorlardı.
Özel olarak düzenlediği bir deney sonucunda Loewi, sinir uçlarından salgılanan bir eriyiğin varlığını gösteriyordu. Bu deneyde kullandığı, biri sinirleri üzerinde ve diğeri sinirleri alınmış iki kurbağa kalbi idi. Kalp atışlarını yavaşlatan vagus siniri uyandığında ikinci kalp de yavaşlıyordu. İkinci kalbin sinirleri alındığından, iletim elektriksel değil ancak kimyasal olabilirdi.
Loewi, elde edilen sıvıya, vagus sinirlerinden esinlenerek “vagusstaft (vagus maddesi)” adını veriyordu. Böylece elde ettiği sıvılardan birinin kalbi hızlandırdığını ve diğerinin yavaşlattığını bularak, sinir fizyolojisinde yeni bir dönemi başlatıyordu. Daha sonraları Dale, bu maddenin asetilkolin olduğunu gösteriyor ve bu iki araştırmacı bu çabalarından dolayı 1936 yılı Nobel Tıp ve Fizyoloji Ödülü’nü paylaşıyorlardı.
Fakat iki yıl sonra nazi Almanya’sı, Avusturya’yı işgal ediyor. Loewi’yi tutuklayan yetkililer, aldığı ödül parasını Almanlara bırakması koşuluyla serbest bırakılmasını kabul ediyorlardı. Önce İngiltere’ye geçen Loewi, daha sonra Amerika’ya gidiyor ve yaşamının sonuna kadar araştırmacılığını sürdürüyordu.