MISIR
Arabçası : Ziirre. Farsçası : Zürret, Zilrret-i Frengî
Lâtincesi : Corn, Mais, Zea Mays.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Asıl vatanı Güney ve Orta Amerika havalisi ise de dünyanın her tarafında, ılıman bölgelerde yetişmektedir. j Kullanılan maddesi: Mısırı (meyvesi), püskülü, yağı.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) Buğdaygillerden olup iki metre kadar boy atabilen bir ottur. En iyisi beyaz olanıdır. İshâli keser. Dıştan merhem olarak kullanıldığında soğukluk verir ve kurutur. b) İstiskâ’ ve sölpüklük hastalığına faide verir. Kâmı tutar. c) Biraz dan ve nohut alınır, haşlanarak bir beze konur, sıcak olduğu halde karna yakı yapılırsa bağırsak ağrısını dindirir. Mısır ve danyı çok yemek bedende sevdavî kan husûle getirir. ç) Taze mısır koçanı idrar söktürür. d) Mısır özü yağı damar sertliğini önler. e) Mısır, mide ülseri ile midenin zarında meydana gelen yaraları iyileştirir. Normal bir şeklide almak, çok yememek şartiyla. Çok yendiği takdirde damar tıkanıklığı, kaşıntı ve sivilceler meydana getirir. Böyle durumda bal, ya da etsuyu çorba alınması veyahut şekerle beraber alınması (yenmesi) gerekir. f) Tuzlu su ile ıslatılarak lâpası yapılır, bir bez içinde kabızlıktan ötürü zorluk çeken ya da mak’adı çıkan kimseler üzerine oturduğu takdirde çabucak hastalıktan kurtulurlar.
