Nüfus.

XX. yy’daki Alman tarihinin belirgin özelliği olan sık ve apansız değişiklikler ülkenin nüfusu, doğum oranı ve nüfus hareketleri üstünde önemli etki yapmış­ lardır.İkinci Dünya Savaşı’ndan önce Almanya’nın nü­ fusu 75 milyondu. Savaştan sonra, Oder ve Neisse nehirlerinin doğusunda yaşayan yaklaşık 10 milyon Alman, bu bölgeden Reich’ın arta kalan topraklarına (Sovyet, ABD, İngiliz ve Fransız işgal bölgeleri) sürüldü­ ler, (Almanya Ortaçağ’dan bu yana Avrupa’nın en bü­ yük göç bölgesidir). Savaşta ölen asker ve sivillerin sayı­ sı da nüfusu 70 milyonun altına düşürdü; bunun yakla­ şık 50 milyonu Batı bölgesinde, 20 milyonu da Sovyet bölgesinde yaşıyordu. 1945’ten Doğu Alman sınırının 1961’de kapanmasına kadar (Bk. BERLİN DUVARI), yaklaşık 3 milyon Alman,Sovyet bölgesinden Batı’ya kaçtı. 50’li ve 60’lı yıllarda doğum oranlarının yükselmesi, Doğu Alman sığınmacılar ve yaklaşık 4 milyon yabancı işçi ve aileleri sayesinde, Batı Almanya nüfusunun artması sürdü. 1970’lerdeki ve 1980’lerin başlarındaki düşüşten sonra, Polonya, SSCB ve öteki Doğu Avrupa ülkelerinden gelen Alman kökenlilerin etkisiyle, 1980’lerin sonlarında nüfus yeniden arttı. Eski Doğu Almanya’da, sınırların kapatılması ve çocuk yapmayı teşvik edici hükümet programları sayesinde, yavaş, ama istikrarlı bir nüfus artışı sağlandı; Nüfus 1961’de 16 milyonun altındayken, 1989’da 18 milyona yükseldi. Birleşmeden bu yana 2 milyon kadar “doğulu” Alman batı bölgelerine göçmüştür. Günümüzde toplam nüfusun içinde ayrıca, 5 milyona yakın yabancı işçi vardır. Nüfuslârı 500 000’i aşan Alman kentleri, büyüklük sı­ rasına göre şöyle sıralanır: Berlin, Hamburg, Münih, Köln, Frankfurt Am Main, Essen,Dortmund,Düsseldorf, Stuttgart, Bremen, Duisburg, Leipzig, Hannover ve Dresden