Oxford Reform Planı

Oxford Reform Planı, İngiltere kralı III.
Henry’nin baronların mali desteği karşılığında
1258’de yürürlüğe koyduğu reform planı.
Sicilya tahtının oğlu Edmund’a verilmesi
karşılığında, Sicilya’daki papalık savaşlarına
mali destek sağlama konusunda Papa IV.
Innocentius’la anlaşmaya varan Henry, mali
yükümlülüklerini yerine getiremeyince,
1258 ilkbaharında yeni vergiler toplamak
için parlamentoyu toplayarak baronların
yardımına başvurdu. Baronlar, ancak kapsamlı
reformlar yapılması durumunda kralla
işbirliği yapacaklarını belirttiler. Gerekli
reformları hazırlamak üzere, üyelerinin yansı
baronlar, öbür yarısı da kral tarafından
atanan 24 kişilik bir komite oluşturuldu.
Komite 18 Haziran’da, Oxford Reform
Planı adıyla bilinen raporu açıkladı. On iki
yıl boyunca yürürlükte kalması öngörülen
bu planı uygulama görevi krala ve baronlann
temsilcilerinden oluşan 15 kişilik bir
kurula bırakılmıştı. Kurul önemli konularda
krala danışmanlık yapacak ve krallığın tüm
üst düzey görevlileri krala ve kurula bağlılık
yemini edecekti. Yapılacak reformları görüşmek
üzere parlamento yılda üç kez
toplanacaktı. Plan uyarınca, yerel yönetimleri
denetleyecek bir görevli atandı ve
şeriflerin çoğunun yerine toprak sahibi olan
şövalyeler getirildi.
1261 ve 1262’de papalık fermanıyla, Ocak
1264’te de Fransa kralı IX. Louis’nin Amiens
Kararı’yla feshedilen plan 1263’te baronlar
tarafından yeniden yürürlüğe koAdu ve 1264’te büyük ölçüde değiştirildi. Ama
sonunda Kenilworth Bildirisi’yle (Ekim
1266) kesin olarak yürürlükten kaldırıldı.