PERSONEL

a. (fr. personnel). 1. Özel ya da kamu kuruluşunda çalışan kişi, görevli. —2. Bu kuruluşlarda çalışanların tümü. —3. Personel işleri – ÖZLÜK* İŞLERİ. ||
Personel kanunu, devlet memurlarının hukuki durumlarını düzenleyen yasaya verilen genel ad; resmi adıyla Devlet memurları kanunu. || Personel rejimi, kamu personelinin hukuki statülerini, hak ve yükümlülüklerini ve öteki özlük işlerini düzenleyen hükümler. (Yargıçlar, askerler gibi ayrı bir personel rejimine bağlı olanlar dışında, genel olarak personel rejimini Devlet memurları kanunu düzenler.) || Personel servisi, personele ilişkin özlük işleriyle görevli daire. || Geçici personel -► GEÇİCİ. || Kamu personeli, devlet ve öteki kamu kuruluşlarında çalışan kişi. || Sözleşmeli personel, özel bir meslek bilgisine ve uzmanlığa gerek gösteren zorunlu ve ayrıcalıklı durumlarda geçici ya da sürekli olarak sözleşmeyle çalıştırılan ve işçi sayılmayan kamu görevlisi. (Sözleşmeli personel çalıştırabilmek için Bakanlar kuru- lu’ndan izin alınması gerekir.) —Ask. Personel istihkak ilmühaberi, Silahlı kuvvetler’de başka birliğe atanan personelin üzerinde bulundurduğu ayakkabı, elbise vb. askeri eşyanın sayısını ve miadını bildiren çizelge. || Personel sınıfı, Silahlı kuvvetler’in personel hizmetlerini yürütmekle görevli yardımcı sınıf. —İşi. ikt. Bir işyerinde görev alan ve çalışmalara çeşitli derecelerde katılan kişilerin tümü. (Bk. ansikl. böl.) || Büro personeli, bir işletmenin büro işlerini yapmakla görevli kişilerin (muhasebeci, veznedar, sekreter, daktilo, satış elemanı vb.) tümü. J| Sevk ve idare personeli, işyerinin yönetiminden sorumlu, imza yetkisi olan üst kademe yöneticileri. || Teknik personel, üretime yön veren ve belli bir teknik eğitimden geçmiş elemanlar. (Ustabaşı ve şefler de bu kesime girer.)