SABAHATTİN ALİ

SABAHATTİN ALİ (1907 Eğride-re/Gümülcine – 1948 KIrklareli dolayları), öykü, roman yazarı. Ortaöğrenimini Balıkesir ve İstanbul muallim mekteplerinde tamamladı (1926). Yozgat Ortaokulu’ndaki öğretmenliği sırasında Avrupa sınavlarında ba-, şarı göstererek Maarif Vekâleti hesabına Almanya’ya gönderildi (1928). İki yıl Potsdam ve Berlin’de okudu. Dönüşünde Aydın ve Konya ortaokullarında (1930-1932) Almanca öğretmenliği yaptı. Dönemin yöneticilerini hicveden basılmamış bir şiirinden ötürü bir yıl hüküm giydi. Konya ve Sinop cezaevlerinde (1932-1933) yatıp çıktıktan sonra bağışlanarak Ankara Ortaokulu ve Devlet Konservatuvarı Almanca öğretmenliğine atandı (1934-1944). Son görevinden bakanlık emrine alınınca İstanbul’da, Aziz Nesin ile birlikte, Markopaşa dergisini yayımladı. Dergide çıkan bir yazısından ötürü üç ay hapis cezası giydi. Bir süre nakliyecilik yaparak yaşamını sürdürdü. Bulgaristan sınırının KIrklareli dolaylarında öldürüldü. Irmak (Balıkesir, 1925-1926), Yedi Meşale (1928), Varlık (1934) dergilerinde çı-
kan ilk şiir ve öyküleriyle tanındı, dabir, Ağaç, Projektör, Oluş, Y gün, Resimli Herşey (1935-19; Yurt ve Dünya, Adımlar (1942-1E dergilerinde yazdı. 1936-1943 yı rında sürekli olarak çıkardığı ö; kitapları ve romanlarıyla dönemir giyle izlenen sanatçıları arasına ke dı. Özellikle “Kağnfda topladığı ı külerinde gözlemci gücü beliren S bahattin Ali, kişiler, olay, sonuç ba lantılarını ustaca ortaya koyan, eti betimleme gücüyle geleneksel ani tim biçimlerine zenginlikler kati bir kimlik kazandı. Çoğun Anado ilçe ve köylerinden getirdiği konut rı, son yazdıklarına kadar, bu gen özellikleriyle işlerken toplumsal ge çekçi akımın en etkili öykücüsü oU rak kabul edildi. Yapıtları: “Dağlî ve Rüzgâr” (şiirler, 1934), “Değ* men” (öyküler, 1935), “Kağnı” (öykü ler, 1936), “Ses” (öyküler, 1937) “Kuyucaklı Yusuf” (roman, 1937), İ çimizdeki Şeytan” (roman, 1940), “Kürk Mantolu Madonna” (roman 1943), “Yeni Dünya” (öyküler, 1943), “Sırça Köşk” (masallar, öyküler^ 1947).