Senedi İttifak
Mahmut II döneminde merkezî hükümet ile âyan arasında yapılan sözleşme (7 Ekim 1808). Mahmut ll’yi tahta çıkardıktan sonra sadrazamlığa getirilen Alemdar Mustafa Paşa’nın, İstanbul’a çağırdığı âyan üyelerinden bir bölümü ile merkezî yönetimin temsilcileri arasında Kâğıthane köşkünde yapılan toplantı sonucunda, alınan kararlar, “Senedi İttifak” adı verilen sözleşmeyle belirlenip, mühürlendi. Osmanlı tarihinde padişahın haklarını kısıtlayan ilk belge olan Senedi İttifak’a göre, âyan yeni yöntemlerle toplanan askerin de devlet askeri olacağını, kapıkulu ocaklarının bu işe karışma hakkı olmadığını, sadrazam ve padişahın yetkilerine karşı gelenleri elbirliğiyle bastırmayı kabul ediyordu; padişah da, âyan ailelerinin hukukunu tanımayı ve öbür âyan ailelerinin onayını almaksızın bir âyana karşı zor kullanmamayı kabul etmekteydi. Bazı hukukçuların İlk Türk Anayasa belgesi saydıkları, bazı hukukçularınsa, âyan üyelerinin zorbalık yönetimini yasallaştıran bir belge olduğunu ileri sürdükleri Senedi İttifak, çok geçmeden Alemdar Mustafa Paşa’nın bir yeniçeri ayaklanmasında ölmesiyle (Bk. ALEMDAR OLAYI), Mahmut ll’nin âyan ileri gelenlerini ve Yeniçeri Ocağı’nı ortadan kaldırmasıyla, kâğıt üstünde kalarak, hiçbir zaman uygulanmadı.
