TOHARCA

TOHARCA, Hint-Avrupa dil ailesinden bir dil, Toharların dili. Tohar-ca’nın Doğu Orta iranca’nın bir üyesi olan Tuhri diliyle bir ilgisi yoktur.
20. yüzyılın başlarında Doğu Türkistan’da yapılan kazılarda ortaya çıkarılan belgelerden anlaşıldığına göre Toharca, İ.Ö. 2. yüzyıl ile i.S. 10. yüzyıl arasında Karaşar, Kuça ve Turfan bölgelerinde kullanılmıştır. Brahmi alfabesiyle yapılmış Buda dinine ait Sanskritçe çeviriler, tıpla ilgili belgeler, manastırların hesap belgeleri, kervanlara verilen yol kâ-
ğıtları bu dilin yazılı örneklerindendir. Toharca’nın 2 lehçesi vardır: Ag-na dili, Kuça dili. Toharca 10. yüzyılda ortadan kalkmıştır.
TOHUM, yüksek yapılı bitkilerde görülen, özel bir örtüyle kaplanmış embriyo. Tohum başlıca üç kısımdan meydana gelmiştir: Embriyo, beşidoku ve bunları saran tohum kabuğu. Embriyo, kökçük, sapçık, yaprakçıktan oluşur ve gelişerek yeni bitkiyi meydana getirir. Kökçükten yeni bitkinin kökü, sapçıktan gövdesi, yaprakçıktan da ilk yaprakları meydana gelir. Besidokuysa embriyonun büyümesi sırasında gerekli olan maddeleri ve enerjiyi sağlayacak besinleri depo eder. Tohum, bir bitkinin hayat devresinde döllenmeyi izleyen evredir. Tohum, yalnızca açık ve kapalıtohumlu bitkilerde görülür. Adlarından da anlaşılacağı gibi birincilerde, bir tohum yaprağının (karpel) üzerinde ve açıkta, İkincilerdeyse bir meyvenin içinde kapalı halde bulunur. Meyve çeşitli çiçek kısımlarından gelişebilir ve içinde bir ya da birden fazla tohum bulunabilir.