Veto

. Kabul veya tasdik etmeme, reddetme. Genel olarak hukuk dilinde, yetkili kişi ve kurullarda bir kararın veya bir kanunun geri çevrilmesi anlamında kullanılır. İç hukukta olduğu gibi devletlerarası hukukta da kullanılır. Kabul veya tasdik etme, reddetme hakkına veto hakkı denir. İç hukukta memleketimizde uygulama Cumhurbaşkanının kanunları veto etmesi şeklindedir. Anayasının 89. maddesine göre; Cumhurbaşkanı T.B.M.M.’de kabul edilen kanunlann yayınlanmasını uygun bulmazsa bir daha görüşülmek üzere gerekçeleri ile birlikte onbeş gün içinde T.B.M.M.’ne geri gönderir. Bütçe kanunu bu hükme tâbi değildir. T.B.M.M.’ne geri gönderilen kanun aynen kabul edilirse, Cumhurbaşkanınca bir daha veto edilmez, yayınlanır. Dünyadaki pekçok devletlerin anayasalarında Cumhurbaşkanı veya devlet başkanlanna veto hakkı tanınmıştır. Devletlerarası hukukta ve diplomasî alanında vetonun uygulandığı en önemli yer Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’dir. Birleşmiş Milletler Anayasası’na göre, konseyden usûl hakkındaki kararlar onbeş üyenin dokuzunun kabul etmesi ile çıkabilir. Alınan kararları yedi üye veto ettiği zaman karar yürürlüğe girmez. Usûl dışındaki kararlarda ise daimî üye olan A.B.D., Rusya, İngiltere, Fransa ve Çin’den biri karara olumsuz oy verirse veto etmiş sayılır. Bu veto hakkı Güvenlik Konseyi’nde birçok önemli kararın alınmasını engellemektedir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nce alınan kararlan veto etmede Rusya başta gelmektedir. Kurulduğundan itibaren 30 sene içindeki görüşmelerde tesbit edilen 134 vetonun 110 adedi Rusya’ya aittir