YAŞAYAN BİR GEZEGEN
Yersel gezegenlerin hepsi (Merkür, Venüs, Dünya ve Mars), benzer koşullarda oluştular ve ilk soğuma döneminde aym gazları saldılar. Bu gazlar, su buharı, karbon gazı ve azottur. Mars’ta eskiden suyun var olduğu, yüzeyinde gözle izlenebilen, sel sularının açtığı izlerden (bunlar eskiden akıllı yaratıkların açtıkları kanallar olarak düşünülürdü), yüzeyinde yapılan Viking sondalarının verilerinden ve Mars kışının kutuplar üstünde oluşturduğu ince buz tabakasından anlaşılmaktadır. Bugün bu suyun, Mars yüzeyinin binlerce metre derinliğinde hapis olduğu düşünülmektedir. Bu durum, astrobiyologların Mars üstünde hayatın gelişme olasılığı bulunduğunu düşünmelerine yol açmaktadır.
Bugün, üzerinde bol miktarda su bulunan, atmosferinde yüzde 0,05 oranından daha düşük karbon gazı olan (bu oran Mars’ta yüzde 95, Venüs’te yüzde 97’dir) tek gezegen Dünya’dır. Bunun dışında, atmosferinde en fazla oksijen olan (yüzde 21) tek gezegen yine Dünya’dır. Öyle görünüyor ki, Dünya’mn, üzerinde yaşamın gelişmesine en elverişli gezegen olması, onun Güneş’e olan uzaklığından kaynaklanmaktadır (150 milyon kilometre). Dünya’da yaşam varlığını atmosferden kaynaklanan suyun her yerde bulunmasına borçludur; ama aym zamanda bu yaşamın gelişip evrilmesi, atmosferin başlangıçtaki bileşiminin bütünüyle değişmesine, dolayısıyla da iklim koşullarının ortaya çıkmasına yol açmıştır.
