ÖDÜNÇ
Genel

ÖDÜNÇ

ÖDÜNÇ ÖDÜNÇ sıf. ve zf. (esk. türk. ötünç’ten). Geri verilmek veya alınmak şartıyle (alman veya verilen): Büyük annemden ödünç par...

Continue reading

ÖĞLE
Genel

ÖĞLE

ÖĞLE ÖĞLE İ. (esk. türk. ön, ilk, birinci’den önle > öğle > Öğle). Sabahla ikindi arasındaki vakit, günün ortası: Bu sabah, ...

Continue reading