Cumbalı Osmanlı Evleri

Eskiden şehirler surlarla çevrili olduğundan evlerin imarı için sınırlı bir alan bulunmaktaydı ve sokakların belli bir genişliğinin olması gerekiyordu.

Ayrıca yollar, bir at arabasının veya yayanın yürüyeceği şekilde yapıldığı için, bugün bile buralarda sokakların darlığından şikâyet eder dururuz. Bu durum eski şehirlerin hepsinin ortak problemidir. Sınırlı olan bir alanda zemin katı daha dar olan evlerin ikinci katları cumba, şahnişin, çıkma ve köşklük denilen çıkıntılar sayesinde genişletilirdi. Böylelikle hem odalar büyür, hem de sokak için gerekli alan işgal edilmezdi. Yine bu çıkıntılar sayesinde evin zemin katı ve temeli, yağmur ve kar gibi tesirlerden korunuyordu. Her kat, bir alt kat duvarlarının muhafızıydı.

Pencerelerin daha fazla ve alt kata göre daha büyük olduğu cumbalı katlarda, havalandırma ve aydınlatma imkânı da elde edilmekteydi. Cumbalar sayesinde birbirine yaklaşan evlerde sıcaklığın ve serinliğin muhafazası da mümkün oluyordu. Cumbalar aynı zamanda bugünkü balkon vazifesini görmekteydi. Fakat ev mahrem olduğundan buna örtülmüş balkon da diyebiliriz. Yani böylece genişleyen manzarayla birlikte, sokakla olan iletişim, mahremiyet korunarak sağlanmış oluyordu.