Abdülaziz Efendi

Abdülaziz Efendi (hekîmbaşi) (d. Kasım 1735, İstanbul – ö. Eylül 1783, Istanköy), Latince tıp terimlerini ilk kez Türkçeye aktaran ve büyük fontlardaki besteleriyle tanınan hekim ve besteci. Çok iyi bir öğrenim-gördü. Tıp, rîıüzik ve edebiyatta üstün yeteneklere sahipti. Tıp öğrenimini bitirince padişah hekimleri arasına girdi. Daha 23‘ yaşındayken “müderris” payesini aldı. Şubat 1776’da hekimbaşılığa getirildi. Yaklaşık dokuz ay sonra görevinden uzaklaştml- dı. Ölümünden birkaç ay önce Üsküdar kadılığına atandıysa da, ileri gelen devlet adamlarını uluorta eleştirmesi üzerine İstan- köy’e sürüldü. Farsçadan ve İtalyancadan çeşitli çevirileri vardır. Ama en önemli çalışması, Herftıann Boerhaave’nin Latince yazılmış Aphorismi de cognoscendis et curandis morbis (Hasta- lıklann Tanı ve Tedavi Yöntemleri Ürerine Dersler) adlı kitabının Kıtaat-ı Nekave fi Tercemet-i Kelimat-ı Boerhaave adlı çevirisidir. Latince tıp terimİeri, ilk kez, değerli tıp bilgileri içeren bu kitapla Türkçeye girdi. Farsça ye Türkçe şiirlerini bir Divarfda toplayan Abdülaziz Efendi’nin günümüze ulaşabilmiş altı bestesi, onun aynı zamandagüçlü bir besteci olduğunu ortaya koymaktadır. En ünlü yapıtı “Söyle güzel ruh-i musavver misin” mısraıyla başlayan bay ati yürüksemaisidir