Abdurrahman Şeref

Osmanlı Devleti’nin son vakanüvisidir. Galatasaray Sultanisi’ni bitirdi. Çeşitli okullarda öğretmenlik, Mülkiye Mektebi ile Galatasaray Sultanisi’nde^ müdürlük yaptı. II. Meşrutiyetken sonra Âyan üyeliği, Def- ter-i Hakanî, Maarif, Evkaf, Posta ve Telgraf nazırlıklan, Şûra-yı Devlet reisliği gibi görevlerde bulundu. 1923’te İstanbul milletvekili olarak TBMM’ye girdi. 1909’da getirildiği Tarih-i Osmanî Encümeni (OsmanlI Tarihi Komisyonu) reisliğini ölümüne, resmî vakanüvislik görevini de 1922’ ye değin yürüttü. Geç Osmanlı döneminin öbür önemli taŞeref’in de tarihçiliği, Avrupa kültürü ve bilgisine açılmışlığma karşın, son çözümlemede geleneksel bir dünya görüşünün sınırlan içinde kalır. Taşıyıcılığım Yusuf Akçu- ra(*) ve Fuad Köprülü(*) gibi milliyetçilerin yaptığı, modern tarihçilikten farklı bir okulun son aşamasını ifade eder. Abdurrahman Şeref, en çok iki ciltlik Tarih-i Devlet-i Osmaniye (1897-1900) adlı yapıtıyla tanınmıştır. Önemli makalelerini de Tarih Musahabeleri (1923; yb 1978) adlı kitapta toplamıştır. Vakanüvislik dönemine ilişkin olarak yazdıkları ise yayımlanmamıştır