ADİ MUHAKEME USÛLÜ

Kânunun
özel bir muhakeme usûlüne tâbi tutmadığı, bütün
hukûk dâvâlarında uygulanan muhâkeme (yargı­
lama) usulü. Yazılı muhâkeme usûlü de denir. Hukuk Usûlü Muhâkemeleri Kânunu’nda özel muhâkeme usûlüne tabi hâller hâriç, anlatılan muhâkeme usûlü, adi muhâkeme usulüdür.
Bu usûl, sulh hukûk ve asliye hukûk mahkemelerinde uygulanan genel yargılama usûlüdür.
Özel ve istisnâî hâllerde uygulanan genel yargılama usûlleri şunlardır: Basit muhâkeme usûlü, seri (hızlı) muhâkeme usûlü, şifâhi (sözlü) muhâ­
keme usûlü.
Âdi muhâkeme usûlünün özellikleri: 1) Taraflar, iddiâ, müdâfaa, îtiraz ve karşı dâvâlarım kâ­
nun veya hâkimin tesbit ettiği süre içinde mahkeme kalemine verecekleri ve diğer tarafa tebliğ ettirecekleri(ulaştıracakları) dilekçe ile bildirirler.
Dâvâ, dilekçenin hâkim tarafından imzâlandıktan
sonra mahkeme kalemine verilmesiyle açılmış
olur. 2) Dâvâ dilekçesi karşı tarafa tebliğ edilirken,
gelmezse de yokluğunda duruşmaya devâm edileceği meşrûhâtı bildirilir. 3) Deliller, tebliği tâ-
kiben tarafların hazır bulundukları açık celsede
(oturumda) tartışılır. 4) Hüküm, tarafların yüzüne
karşı verilse bile kânun yollarına (dâvânın yeniden
incelenmesi için üst mercie başvurma) müracaat
süresi, hükmün tebliği târihinden îtibâren başlar.