ALIŞMA a. Alışmak, bir ortama uyum sağlamak eylemi.
—Etol. Özel bir uyarının güçlendirilmeden yinelenmesi sonucunda, bu uyarıya karşı tepkinin yitmesi şeklinde belirginleşen öğrenme biçimi, (Bk. ansikl. böl.) —Nörobiyol. Sürekli ya da sık yinelenen bir uyarının doğurduğu yanıtların giderek azalması. (Alışma, amipten insana kadar gözlemlenebilen genel bir olgudur. Bir davranışta, hatta biyolojik bir tepkide de gözlemlenebilir. Duysal olgular sözkonusu olduğunda içte bastırma, çağrışım yorgunluğu ya da olumsuz uyum deyimleri kullanılır.)
—ANSİKL. Etol. Alışma, öğrenme süreçlerinden en basit olanıdır. Kişinin,
iki koşut tablalı tezgâhta alıştırma 1. Aşındırıcı toz taşıyan akışkanın dağıtımı: 2. Özel dökme demirden yapılmış üst ve alt alıştırma tabloları;
3, Sabit planet dişli; 4. Parça tutucu ayna dişli; 5 Parça; 6. Ayna dişlilen devindiren planet dışlı
kendisi için biyolojik bir anlamı olmayan ve pekiştirmesiz uygulanan yeni fakat sürekli bir uyarıya alışması sonucunda gelişen davranışsal ya da fizyolojik yanıtlar hızla azalır. Hindi, kaz, tavuk gibi kuşların alarm tepkilerinde de alışma gözlemlenir. Bu hayvanlar doğal düşmanlarının görüntüsüyle sürekli karşılaştıklarında duyarsızlaşırlar. Derisine saman doldurulmuş bir tilkinin gösterilmesi, horozun tehlike çığlığı koparmasına neden olur. Model kımılda-tılmazsa çığlıkların yinelenişi azalır ve birçok gösterimden sonra horoz, tilki aldatmacasına tepki göstermez. Tanecil kuşların korkuluklara alışması da aynı biçimde olur. Aynı olgu, saldırgan tepkilerde de görülür: algerdan (kuş), yaşama alanı içinde kendisine gösterilen yapay bir algerdana saldırmaktan hemen vazgeçer. Alışma, uzun vadede gerçekleşebilen bir süreçtir; bu nedenle hayvanın öğrenme sırasındaki yorgunluk tepkisinden ya da güdülenme değişikliğinden farklıdır.