Andrâs II, Macarca e n d r e (d. 1175 – ö. 26
Ekim 1235), 1205-35 arasında Macaristan
kralı. Baronlar ve büyük tımar sahipleri ile
çatışmış ve Macar Magna Carta’sı olarak
adlandırılan 1222 tarihli Altın Ferman’ı(*)
çıkarmıştır.
III. Bela’nın oğlu olan Andrâs 1205’te
büyük kardeşinin oğlu III. Lâszlö’dan sonra
tahta geçti. Güçlü büyük toprak sahipleri
tarafından devletin mali kaynaklarını hesapsızca
kullanmaya zorlandığından kısa sürede
yoksullaşan krallık, onu kargaşanın eşiğine
getiren tımar sahiplerine bağımlı hale
geldi. Andrâs’ın ilk karısı Meran’lı Gertrude,
1213’te Alman maiyetinin savurganlığına
karşı çıkan soylular tarafından öldürüldü.
Dört yıl sonra Andrâs 15 bin kişilik
ordusu ile Kudüs’e talihsiz bir Haçlı Seferi’-
ne girişti. Dönüşünde, baronlar onu, Macar
meşrutiyetinin önemli bir kaynağı haline
gelen Altın Ferman’ı kabul etmeye zorladılar.
Kralın yetki ve ayncalıklarmı sınırlayan,
küçük toprak sahipleri ile soylulann
temel haklarını pekiştiren bu fermanda
herkese adalet güvencesi sağlama ve para
sistemini düzeltme sözü veriliyordu. Aynca
soylulara, herhangi bir krallık buyruğuna
karşı güç kullanarak direnme hakkı da
tanınıyordu.
Erdel’in bazı yerlerini 14 yıl süreyle işgal
altında tutan Töton Şövalyeleri, bu dönemde
hem sarayla hem Kilise’yle çatışmaya
girdiler ve 1225’te Macaristan’dan sürüldüler.
Andrâs’ın Gertrude’den olan kızı (Macar)
Elisabeth (Elisabeth von Ungarn),
azizelik mertebesine yükseltilmiştir.
Andrâs II, Macarca
13
Şub