Avignon

Avignon, Fransa’nın güneydoğusunda,
Provence-Alpes-Cöte-d’Azur yönetim bölgesine
bağh Vaucluse ilinin (departement)
merkezi. Rhöne Irmağının batı yakasındaki
dar vadinin geniş bir delta ovasına açıldığı
noktada, Nîmes kentinin kuzeybatısında yer
ahr. Galyah Cavares kabilesinin üssü iken,
Avennio adıyla bir Roma kenti oldu.
Papalık Sarayı, Avignon, Fransa
French Government Tourist Office, Lucien, Viguier
1309’da papalığın merkezi olana değin çok
önem taşımamakla birlikte, kenti ele geçirmek
için pek çok savaş yapıldı.
Avignon, 14. yüzyıl başmda Fransız topraklan
dışında, papaya bağh vasallann elindeydi.
Avignon’a yerleşen yedi papadan
dördüncüsü olan VI. Clemens, 1348’de kenti
Provence kraliçesi Giovanna’dan satın
aldı ve Avignon, Fransız Devrimi’ne değin
papalığın mülkü olarak kaldı. Avignon
papalığı(*) 1309’dan 1377’ye değin sürdü.
Özellikle papahk sarayındaki Italyanlar,
Avignon’a nefretle bakıyordu. Petrarca’ya
göre Avignon, soğuk kış karayellerinin
amansızca estiği, “evrendeki bütün pisliklerin
toplandığı lağım çukuru” idi. Heretikleri
ve canileri banndıran, meyhaneleri ve fuhuş
yuvalanyla sefahatin öbür adı olan bu
topraklar, belahlar için güvenilir bir sığmak
durumundaydı. Veba salgınlan sık sık kenti
kınp geçirirdi. Parah bir iş bulamadıklan
zaman çapulculukla geçinen özel askeri
birlikler (routier) , ara sıra kenti basar ve
ancak papanın hayır duasıyla birlikte yüklü
bir para aldıktan sonra çekilirlerdi.
Fransız Ulusal Meclisi 1791’de kenti kanh
biçimde ele geçirene değin papahk görevlileri
Avignon’u yönetti. Papahk Sarayı’nm iç
bölümü de bu sırada yıkıldı. Kentten 58 m
yükseldikteki kayalıklara oturtulmuş, sekiz
kuleli, heybetli bir kale biçimindeki saray,
1822-1906 arasmda kışla olarak kullanıldı.
Günümüzde ayakta kalmış en büyük şatokalelerden
(châteaux-forts) biri olan saray,
gerçekte iki ayn yapıdan oluşur: Sade
görünüşlü Eski Saray (1334-42) ve zengin
mimarisi ve süslemeleri ile Yeni Saray
(1342-52). Aynca sayısız küçük şapeli ve 14.
yüzyıl freskleriyle süslenmiş üç büyük şapeli
vardır. Sarayın yanında, iki papanın gömülü
olduğu Notre-Dame-des-Doms adh 12. yüzyıl
yapısı Romanesk katedral yükselir. Kayahklann
eteğindeki kentte, 16. ve 17.
yüzyıllardan kalma evler ile, 14-17. yüzyıllar
arasmda yapılmış altı kilise vardır.
Bunlardan ikisi, kukuleta takıp sokaklarda
yalınayak yürüyerek, kendilerini kırbaçlatan
kara tövbekârlar (penitents noirs) tarikatına
ait şapellerdir. Bu 14. yüzyıl tarikatının
üyeleri arasmda bazı Fransa krallan bile
vardır. Papalann yaptırdığı ve mazgalh
siperleri (çıkma taretler), kuleleri ve kapılanyla
uzunluğu 5 km’yi bulan surlar, kenti
bugün de kuşatır. Günümüzde bu surlann
çevresinde bulvarlar vardır.
“Sur le pont d’Avignon” (Avignon Köprüsünün
Üstünde) şarkısında adı geçen ünlü
Saint-Benezet Köprüsü’nün dört kemeri,
bugün de kentin dışından görünür. Romanesk
tarzdaki St. Nicholas şapeli, gene
köprünün ikinci ayağı üzerindedir. 1177-
88’de Saint-Benezet ve müridleri bu köprüyü
yapana değin, Rhöne Irmağının şiddetli
akmtılan köprü yapımına olanak vermemişti.
Pek çok kez hasar gören köprü,
1680’de kullanılamaz hâle geldi. Gerçekten
de halk, şarkıda söylendiği gibi burada, ama
köprünün üstünde değil, altındaki île de la
Barthelasse’da dans ederdi. Rhöne üzerinde
bugün bir asmaköprü kurulmuştur.
Canh bir yerel piyasası olan Avignon’da
şarap, un, yağ, deri, sabun ve kumaş gibi
çeşitli ürünler elde edilir. İlk kez 1756’da
yetiştirilen ve ekimi günümüzde de süren
boya bitkisi kızılkök, uzun yıllar yörenin
önemli bir gelir kaynağı olmuştur.
John Stuart Mill’in On Liberty (1859;
Hürriyet, 1926) adh denemesini yazdığı ev,
gömülü olduğu Saint-Veran Mezarlığı yakmlanndadır.
Yazın yapılan sanat şölenlerinde,
papalık sarayımn kapılan önünde
açık hava oyunlan sergilenir, Avignon tarihinin
anlatıldığı ses ve ışık gösterileri düzenlenir.
Nüfus (1982) 75.178.