Dağcılık Terimleri

1 — Birbirine halatlarla bağlanmış guruba, (kafile),
2 — Yamaç üstündeki düzlüklerde ağaç veya taştan
yapılmış evlere (Dağ evi),
3 — Fırtınalı havalarda geçici olarak barınmaya
mahsus küçük dağcı kulübelerine, (Kulübe sığınak)
4 — Tırmanılması güç yerlerde herhangi bir ihtimale
karşı sökülmeden bırakılan halata, (Sabit halat),
5 — Keçi ve katırların ilerlemesine elverişli taşlık yol,
(Keçi yolu)
6 — Deniz seviyesinden olan yüksekliği ölçmeye
yarayan alete (Antimetre),
7 — Dağcıların tırmanışta karşılaşabilecekleri tabiî
engeller, (Buz, buzullar bölgesi, kar, çığ, kasırga),
8 — Buzulların vadiye yürümesi (Kayma)
9 — Dağcıların aşacakları engelleri; (Çok sarp ve dik
eğilimli kaygan yerlere),
10 — Hatasız tırmanışlara; (Kolay ve serbest
tırmanış),
11 — Dağcılık sporunda geri plânda dağcı işçileri
tecrübeli önderleri (Klavuz, taşıyıcı, eğitmen ve sığınak
bekçisi)
12 — Kayalık ve dik yamaçlara, (Duvar kayalar),
13 — Kaya duvarının yatay kısmına (Teras),
14 — Birbirine çok yakın iki kaya duvarı arası boşluğu(Düz kayalar koridorları),
15 — Düşey bir kaya ile dışarıya doğru dik açı
yapan çıkıntı duvara (Dam),
16 — İki sarp yüzeyin birleştiği yatay tepe çizgisine
(Mahya),
17 — Bir çatlak üzerinde buzul köprüsüne; (Kaya
gagaları, buzul çatlaklan köprü),
18 — İki kılçık çizgisi arasındaki oyuk bölgeye
(Eyer),
19 — Bir kaya duvar üzerindeki büyük kayalık
çıkıntıya (Mahmuz),
20 — Bir yanı kapalı küçük vadiye (Körboğaz),
21 — Buzul kütlesinin bloklar olarak parçalandığıbölgeye (Buzul boğaz) denir.