Feth-i Mûsılî: «

«Yemek içmekten kesilen hasta misâli, gibi,
ilim ve hikmetten mahrûm kalb de ölüme mahkûmdur» diyor. Bu söz
doğrudur; çünkü vücûdun gıdâsı yemek içmek olduğu gibi, kalbin
gıdası da ilim ve hikmettir. Kalb de bunlarla yaşar. İlimsiz kalb ölü­
me mahkûmdur. Fakat aşın korku, yaranın acısını duyurmadığı gibi,
aşın dünyâ sevgisi de bu hissi ibtâl etmiştir. Ölüm, dünyâ telâ-
şesini kaldırınca, ayılan sarhoş veyâ korkuyu atan insânm sızılannı
acı acı duyması gibi, bu hastalık da, bütün çıplaklığıyle ortaya çı­
kar, inşân helâk olduğunu anlar, tahassür içinde kalır. Fakat ne
fayda? Nitekim «İnsânlar uykudadır; ölünce uyanırlar» buyurulmuş,
fakat bu son nedametin fayda vermiyeeeği de anlatılmıştır. Perdenin
aradan kaldırılacağı büyük günden Allah’a sığımnz.