Tek Kullanımlık Tulum imalatçıları Tek Kullanımlık Tulum imalatçıları
Mescid, secde edilecek, Namaz kılınacak yer demektir.
Mescidler, yâlnız Allâh için, Allâh’a ibâdet ve kulluk için, Allâh’m ismi anılmak için tahsis edilmiş yerlerdir (1).
Her Müslüman, beş vakit Namazını — temiz olmak şartiyle* — istediği yerde kılabilir (2).
Peygamberimizin de, vakit nerede girerse, Namazmı orada ve hattâ bazen davar ağıllarında bile küdığı olmuş (3) ise de, Mescid ve Mâbed-lerde cemâatle küınan Namaz, herhangi bir yerde tek başına kılman Namaza nazaran sevabca 25-27 derece gibi bir üstünlük taşıdığı da, Peygamberimiz tarafından bildirilmiştir (4).
«Bir adamın Mescid’ere devâm ettiğini gördüğünüzde, onun îmânına şahâdet ediniz!
Çünki, Yüce Allâh (Allâh’m Mescidlerini, ancak, Allâh’a ve Âhiret gününe inanan, Namazı kılan, Zekâtı veren ve Allâh’dan başkasından korkmayan kimseler îmâr ve ihyâ ederler! (Tevbe: 18) buyurmuştur.»
Hadîsi (5), Ebû Saîd-i Hudrî’nin, Peygamberimizden rivâyet ettiği Hadîslerdendir.
Peygamberimiz, Mekke’de Müslümanları Kâbe’de bir araya toplayıp Cuma Namazı kılmak imkânını bulamamıştı (6).
Mus’ab b. Umeyr, Medine’ye gittiği zaman, Cuma Namazı kılmak için, izin istemiş, Peygamberimiz de, ona gönderdiği mektupta, Cuma günü zevâl vakti çıktıktan sonra, cemâatle kılacakları iki rekât Namazla Al-lâh’a yakın olmağa çalışmalarını ve bu vesile ile Müslümanlara hitâbda bulunmasını emretmişti.
Bunun üzerine, Mus’ab b. Umeyr, Kubâ’da Sa’d b. Hayseme’nin evinde 12 kişi topladı ve bir koyun kesilerek yenildi.
Mus’ab b. Umeyr, îslâm tarihinde, Müslümanları Cuma Namazı için ilk toplayan kişi idi (7).
Her hafta, Cuma günü Namaz için Ezan okununca, alış verişlerin bırakılarak —Allah’ı anmak üzere— Câmî ve Mescidlere koşmaları, Mü’-minlere Allâh tarafından da, emredilmiş bulunmaktadır (Cuma sûresi: 9).
Ramazan ve Kurban Bayramı Namazları da, Câmilerde ve Namaz-gâhlarda topluca kılınır (8).
1) Cin sûresi: âyet: 18, Bakare: 114.
(2) Nesaî – Sünen, c. 2, s. 56, Buhârî – Sahih, c. 1, s. 163.
(3) İbn-i Sa’d – Tabakat, c. 1, s. 240, Buhârî – Sahih, c. 1, s. 111.
(4) Buhârî – Sahih, c. 1, s. 158, 159.
I
(39) İbn-i Sa’d – Tabaikat, c. 3, s. 126, Buhârî – Safrih, c. 4, s. 222, 223, 267, 268. f40î İbn-i Sa’d – Tabakat, c. 3, s. 126. *
