Kardeşlik

Mekke’den gelen muhacir müslü-
manlar baskı ve işkenceden kurtul
muşlardı. Ancak yine de yeni bir
şehre yerleşmenin getirdiği birçok
sorun vardı karşılarında: İlk sorun,
Medine’nin iklimine alışkın olma
dıkları için muhacirlerin hastalıklarla
boğuşmalarıydı. Ensarın bütün yardım
severliğine rağmen, yeni bir şehirde evsiz
ve işsiz olmanın güçlüğü ikinci bir sorundu.
Ensarın yardımlarının daha sistemli hale getirilmesi ve herkesi
kuşatan bir bütünleşmenin sağlanması gerekiyordu.
Kâinatın sevgilisi Hz. Muhammed’in(s a s ) Medine’ye varışının üze
rinden beş ay geçmiş, bu süre içinde hastalıklar da büyük oranda
atlatılmıştı. Resûlullah(,s a s-) ensar ve muhacirlerin katıldığı bir top
lantı düzenledi. Bu toplantıda maddî açıdan müsait olan Medineli
her ailenin, birer muhacir aileyi kendi yanlarına almaları karar
laştırıldı. Bu, bir kardeşlik antlaşması idi. Kardeş aileler birlikte
çalışacaklar ve her şeyi paylaşacaklardı. Böylece 186 Mekkeli aile,
Medineli kardeşlerinin evlerine yerleştirildi. O güne kadar birer
misafir olan muhacirlerin artık kardeşleriyle paylaştıkları bir evleri
ve işleri vardı. Muhacirler, bu yeni şehirde sosyal ve ekonomik açı
dan kendilerine yeterli olana kadar bu durum devam edecekti.