Kavun Karpuz

Karpuz rutubet, kavun hararet verir. Abdeli, Abdullah kavunu demektir. Çok şirin olduğu için çok hararet verir. Kavun da karpuz da içeriyi temizler, idran bollaştırır. Çabuk hazmolur. Kavunla veya çekirdeği ile yüz oğuşturulursa lekelerini alır. Bunlar böbrek ve mesane taşlarını eritir. Midede hangi özsu varsa kendi de ona dönüşür. Etin içine kavun kabuğu konursa daha iyi pişmesini sağlar. Karpuz yiyen ille arkasından yemek yemelidir. Böyle yapmazsa gözleri kararır, çoğu zaman da kusar. Midede bozulduğu zaman çıkarılmalıdır. Aksi halde insanı fena halde zehirler. Ateşi olanlar karpuzun arkasından sirkeli bal şerbeti, üşütenlerse zencefil içmelidirler. Peygamberimiz S.A.V.’den şöyle rivayet edilmiştir: «Peygamberimiz S.A.V. karpüzu taze hurma ile yerlerdi ve bu ikisi, birbirini nötür hale getirir.» derlerdi. — Ebu Davud Tirmizi. «Peygamberimiz S.A.V. meyveler içinde üzümle karpuzu severlerdi.» Ebu Müshir el-Ğassani diyor ki: Babam karpuz aldığı zaman «Çizgilerini say; tek çıkarsa şirin olması daha muhtemeldir.» derdi. fbn-i Abbas’dan: «Kavun (Karpuz) hem yiyecek, hem içecek, hem de kokudur. Mesaneyi yıkar, karnı temizler, meniyi çoğaltır, cimaa yardım eder, cildi güzelleştirir ve mide bozulmasını önler.» Kavunda bu özelliklerin bulunduğunda şüphe yoktur. TABİÎ İLÂÇ HER ZAM AN FAYDALIDIR 6 3 Tam acıkmadan yenmemelidir.