LEJYONER HASTALIĞI

LEJYONER HASTALIĞI

LEJYONER HASTALIĞI

Tanım:

1976’da tanımlanmış olup, pnömoni ile seyreden prognozu ciddi, akut sevirli bir bakteri hastalığıdır.

Etiyoloji:

Etken Legionella pneumophila denen

2-4 mikron uzunluğunda, pleomorfizm gösteren bir bakteridir. Gram (—), sporsuz, flagellalı, aerob bir bakteridir. Gime-nez’in karbol füksin-malaşit yeşili ile iyi boyanır. Kobayda ateşli öldürücü bir hastalık oluşturur. Biyolojik maddelerle zenginleştirilen Mueller-Hinton besiyerinde, Charcoal-Yeast Extract Agar (CYE Agar) ve embrivonlu yu/nurtada üretilebilir. En az 4 antijenik tipi bulunmuştur. Bakterinin endotoksini vardır.

Önceleri riketsiya benzeri mikroorganizma olarak tanımlanan fakat sonra Legionella türü oldukları anlaşılan diğer birçok bakteri izole ve idantifive edilmiştir. Tat-lock ve Heba ajanları, Pittsburg pnömosi-nin etkeni olarak tanımlanmışlardır. Bu etkenin şimdi L micladei; Wiga ajanının da L bozemani olduğu bilinmektedir. Tanımlanan Legionella bakterilerinin sayıları giderek artmaktadır (L dumoffi, L jordani, L gormanii…). Bu etkenlerin de lejyoner hastalığına benzer ateşli, pnöznonik enfilt-rasyon yaptıkları tesbit edilmiştir.

Epidemiyoloji:

Hastalık ilk kez 1976’da Philadelphia’-da Lejyonerlerin yıllık toplantısında etkenin yaptığı epidemi ile ortaya çıkmıştır. Ancak bakterinin dünyanın her yerinde yaygın olarak bulunduğu bildirilmektedir. Hastalık, solunum yolundan enfekte aerosolle-rin veya hava soğutucu sistemlerden kalkan enfekte tozların inhalasyonu iie geçmektedir. Enfeksiyonun kişiden kişiye geçtiği bildirilmemiştir. Hastalık her mevsimde görülebilir.

 

Patogenez ve Patoloji:

Akciğerde, çoğunlukla tek taraflı ol-Mak üzere, bronkopnömoniden yaygın lo-hcr tipte pnömonilere kadar değişen geniş-Bde konsolidasvon odaklan oluşturur. Al-«eolier lökosit, rıakrofaj ve fibrin eksüdas-ponu ile doludur. Bazan plöral epanşman hm eklenir.

Klinik Bulgular:

$ Hastalık, 2-10 günlük bir kuluçka süre-

li sonra titreme ve ateş yükselmesi ile ■. Bulantı, kusma, bitkinlik ve kuru ı bir öksürük vardır. Dispne ve göğüs bulunabilir. Hasta çoğu kez konfüz-ve dezoryante olup, toksik bir anse-ti tablosu içindedir. Plörit, pyeionef-görülebilir. Enfeksiyon semptomsuz oia-da geçebilir.

Tanı:

Hastalık özellikie pnömoni iie sevre-diğer hastalıklardan ayrılmalıdır. Hasla lökositoz, yetersiz antidiüretik Iıor-sekresvonu sonucu hiponatremi, heri. azotemi. karaciğer fonksiyon testle bozukluk görülebilir. Radyolojik pnömonik enfıltrasyon tesbit edilir, immunofloresans ile akciğer biyopsi otopsi örneklerinde etken gösterilebi-Baigam, transtrakeal aspirasyon sıvısı ve sıvıdan uygun besiy erine (CYE agar) yapılabilir.

Tedavi:

15 gün süre ile, eritromisin 2-4 g/gün, in 600 mg/gün ile kombine edilmelidir, tif tedaviye önem verilmelidir.

Prognoz:

Salgınlar sırasında ciddidir. Mortalite 15-20 arasında bulunur. Kronik akciğer kalp hastalıkları, immun yetersizlik, yaş-gibi nedenler prognozu ağırlaştırır.

Korunma:

i.» 0zel bir yöntem bildirilmemiştir.

KEDİ TIRMALAMASI HASTALIĞI (Selim lenforetiküloz)

Tanım:

Kedi tırmalaması ile geçen, ateş ve re-nal lenfodenit ile seyreden bir akut bak-tyd (?) hastalıktır.

Etiyoloji:

Kesin belli olmamakla birlikte etkenin pleomorfik, gram (—) bir bakteri ol-kuvvetle sanılmaktadır.
Basiller Warthin-Starry gümüşleme boyası ile iyi boyanır.

Epidemiyoloji:

Hastalık dünyanın her yerinde görülmektedir. Kedi tırmalamasından, ısırmasından veya kedi ile temastan sonra ortaya çıkar. Daha çok çocuk ve gençlerde görülmektedir.

Patoloji:

Lezyon iltihabi hücre enfıltrasvonu, plasma hücreleri, bazen dev hücreler ve fokal nekroz alanları ile karakterizedir.

Klinik Bulgular:

Tırmalamadan birkaç gün sonra derinin o bölgesinde primer lezyon oluşur. Bu,

2-6 mm. çapında, eritematöz, kabuklanmış bir papüldür. Bazen tesbit edilmeyebilir. Primer lezyon 1-3 hafta kadar, seyrek olarak daha uzun süre kalır. Nadiren püstüUeşebı-lir. Ateş olabilir. Geçici döküntü görülebilir. Isırıktan 2-3 hafta sonra regional lenf-adenopati gelişir. Lenf düğümleri sert, ağrılı, üzeri kızarmış ve periadenit nedeniyle hareketsizdirler. Sonra süpiire olurlar ve yumuşayıp delinerek açılırlar.

Bazen granulomatöz hepatitle komplike olur. Hastalığın iyileşmesi aylarca sürebilir.

Tanı:

Hastalık, adenopati yapan hastalıklardan (tularemi, nonspesifik bakteryel adenit, tüberküloz adeniti, lenfogranuloma inguina-le, enfeksiyöz mononukleoz, lenfoid doku tümörleri, fungus hastalıkları…)ayrılmalıdır.

Spesifik tanıda deri testi (antijenin deri içine 0.2 mİ verilmesinden 48-72 saat sonra, üzerinde papül, vezikül oluşan endü-rasyon) yararlı olabilir. Konversiyon bazen

4 haftaya kadar gecikebilir. Bu nedenle başlangıçta negatif çıkması halinde testin tekrarlanması uygundur.

Tedavi:

Tetrasiklin (2 gr/gün) verilmesi süpüras-yonu önler, hastalığın suresini kısaltır.

Prognoz:

Şifa kesindir.