PAPA

PAP A; Aim. Papst (m), Fr. Pape (n), İng. Pope.
Katoliklerin baş papazı. Atalar atası mânâsına gelen
papa Roma’da bulunur. Bundan sonrakilere kardinal
denir. Katoliklerce îsa aleyhisselâmm havârîlerinden
St. Petrus ilk papa olarak kabul edilir. Hıristiyanlık
seksen sene doğru olarak yayıldıktan
sonra tamâmen bozuldu ve birbirine uymaz yetmiş
iki fırka ve bozuk kitaplar ortaya çıktı. Bütün bu fırkalar
1054 yılma kadar Roma’daki papaya bağlıydı.
Zamanla papaya bağlı olan Hıristiyanlar ayrıldılar.
İstanbul Fener Patriğine bağlı olanlara Ortodoks,
Lüther’e bağlı olanlara Protestan, Papaya
bağlı olanlara da Katolik adı verildi. f
Hıristiyanlık târihi papaların teşvik ettiği zulümlerle,
haksızlıklarla doludur. Bunun yanında,
kiliselerdeki konuşmalarında halkı ve Hıristiyandevlet başkanlarını kışkırtarak Müslüman ülkeleri
üzerine açılan Haçlı Seferlerinin de en büyük
âmili, tertipleyicisi olmuşlardır (Bkz. Haçlı Seferleri).
Bu haksızlıkları hazmedemeyen bütün
dinleri iyi incelemiş olan, İngiliz ilim adamlarından
Lord Davenport, 20. asır başlarında Londra’da
bastırdığı Hazret-i Muhammed ve Kur’ân-ı Kerîm
adındaki İngilizce kitabında diyor ki:
Ahlâk üzerinde son derece titizliğidir ki, Müslümanlığın
az zamanda süratle yayılmasına sebep
olmuştur. Müslümanlar, muhârebede kılıca boyun
eğmiş olan başka din adamlarını, dâimâ af ile karşılamışlardır.
Jury o diyor ki:
Müslümanların Hıristiyanlara karşı davranışı
ile, papalığın ve kralların müminlere reva gördüğü
muâmele, aslâ kıyas edilemez. Meselâ 1572
yılı Ağustosun yirmi dördüncü günü, yâni Sent
Bartelemi yortu günü IX. Şarl ve Kraliçe Katerina’nın
emri ile Paris ve civârında 60.000 Protestan
öldürüldü. (Sent Bartelemi, on iki havariden biri
olup milâdî 7J/yılında, Ağustos ayında Hıristiyanlığı
yayarken Erzurum’da şehit edilmişti.) Böylece
nice işkencelerde dökülen Hıristiyan kanları,
Müslümanların harp meydanlarında dökdükleri
Hıristiyan kanlarından katkat fazladır. Bunun içindir
ki, birçok aldanmış insanı, İslâmiyetin zâlim bir
din olduğu zannından kurtarmak lâzımdır. Böyle
yanlış sözlerin hiçbir vesikası yoktur. Papalığın
vahşet ve yamyamlık derecesine varan işkenceleri
yanında, Müslümanların gayri müslimlere karşı
davranışları, ağzı süt kokan bir sübyanınki kadar
yumuşak olmuştur.
Ortaçağ, Hıristiyanlık dîninin en korkunç ve en
karanlık bir devridir. Âdetâ papaların elinde oyuncak
hâline gelmiştir. Papalar, istemediği her kişiyi
dinden afaroz ediyor, istediğini affediyor, para
karşılığı Cennet’ten arsa satıyordu. Hattâ o kadar
ki, Engizisyon mahkemelerinde, binlerce insanı
afaroz ettikten sonra işkenceyle öldürtüyorlardı. Bu
devirde, hazret-i Isâ’nın telkin ettiği insanlık, mer