SÜRYANCA, Sami-Hami dii ailesi-. nin Sami dalından bir dil. Hıristiyan-. lığı kabul etmiş Süryanilerin dilidir., Bu dilde yazılı edebiyat “Kutsal Ki-, tap”ın Peşitta denilen çevirisiyle baş-, lar. Süryanca yazıda tümü sessiz, 22 harfli ve Arami alfabesinden türe-. tilen bir Sami alfabesi kullanılır. İ.S. 1. yüzyıldan bu yana kullanılan alfa- ’ be ile sağdan sola ve bazen de yu- -karıdan aşağı doğru yazılır. 451’de Kalkedon (İstanbul, Kadıköy) dini konsilinden sonra, Süryaniler ile birlikte bu dil de ikiye bölündü. Konsil kararlarını kabul etmeyen Batı bölümü (Süryanii Kadim = Yakubiler), Bizans tarafında kaldı. 680’de Yaku-bilerden ayrılan Maruniler, Haçlılar zamanında Katolikliği benimsediler. Aynı yüzyılda Melkitler (Melikiler) de Katolikleşmiştir. Bütün bu topluluklar Yakubi alfabesini kullandılar. Süryanca’nın doğu bölümünü Nas-turiler oluşturdular. Bizans baskısı sonucu İran’a sığınan Nasturiler, misyonerler aracılığıyla bu dili Orta Asya’ya, Uygur Türkleri’ne kadar götürdüler. Nasturiliği kabul eden Türk boyları Nasturi alfabesini kullandılar. 7. yüzyılda Batı ve Doğu Süryanca üzerinde Arapça’nın bas-
