Yeni Hayatın Eşiğinde: Veda ve Selamın Hikâyesi

Hayat, bazen insanı öyle bir noktaya getirir ki; geriye dönüp baktığında sadece yük görür. Yorgunluk, kırgınlık, çözümsüzlük… Hepsi bir çuval gibi sırtında. Ama işte o an gelir: insan karar verir. Artık geçmişin zincirlerini kırma zamanıdır.
Ben de o zamanı seçtim.
Artık arkamda kalan dertleri, beni yoran insanları, bana inanmayanları uğurluyorum.
Çünkü biliyorum: veda etmeden yeniye yer açılmaz.
Ama mesele sadece geçmişi silmek değil. Asıl mesele geleceğe selam vermek.
Yeni umutlara, hayallere, sevdiklerime ve en önemlisi kendime selam gönderiyorum.
Çünkü yarınlara yürüyen her güçlü insan, önce kendine “merhaba” der.
Hayat bana çok şey öğretti.
Geçmişi unutmak değil mesele; onunla barışmak ama gölgesinde yaşamamak.
Hatıralardan güç almak ama zincirlenmemek.
Şimdi önümde yeni bir yol var. Bu yolun adı: umut.
Ve bu yolun yolcusu artık daha güçlü, daha kararlı, daha özgür.
Kendime söz verdim:
Hayallerimin peşinden koşacağım.
Mutlulukları kucaklayacağım.
Ve kim ne derse desin, ben artık gerçekten yaşayacağım.
Kolay mı olacak? Belki hayır.
Ama artık biliyorum: içimdeki güç, bana inanmayanları susturacak kadar sağlam.
Bugün bir sayfa kapanıyor.
Ve ben yeni sayfayı açarken kendime fısıldıyorum: