AĞIZ KOKUSU

Bir insanın ağ­zından yayılan anormal koku. Normal bir insanın
ağzı kokmaz. Hastalıklara göre insanın ağız kokusu
da değişir. Hastanın kendisi tarafından duyulan
ağız kokularından başka, hasta tarafından işitilmeyen ve çevre tarafından hissedilen ağız kokulan
da vardır.
Bozuk ağız (özellikle diş ve diş eti) hijyeni,
ağız içi kanserleri, bâdemcik iltihablan, sinüzit, aftlar, yemek borusu, mide ve alt sindirim sistemi rahatsızlıkları (keseleşme, gastrit, ülser, kabızlık,
barsak tıkanması ve sindirim sistemi kanserleri);
akciğer absesi, kanseri ve diğer ağır akciğer hastalıkları ağızda koku yapabilir. Bütün sistemler
tarandığı halde sebebi anlaşılamayan ağız kokusu
(nefes kokusu) vak’aları da vardır.
Birçok insanlar sabah kalktıklarında nefesleri fenâ kokar. Bütün gece tükrük ifrazı durur, dil hareket etmez. Bakteriler bu ortamda besin artıklannı daha kolay parçalar. Bakterilerin yaptığı bu iş­
lemle fenâ bir koku meydana gelir. Akşam yatmadan dişleri fırçalamakla veya misvakla temizlemekle bu kötü koku kaybolur. Bâzı ağız kokularında, sabah aç karna biraz maydonoz, bir domates veya yeşil bir sebze yemek veya karanfil ve
nâne şekeri çiğnemek kokuyu, giderir veya hafifletir. Ağız gargaraları ağız florasını bozduğu ve ağ­
zı kuruttuğu için kullanılmamalıdır.
Birkaç hastalıkta, ağızda karekteristik bir koku olur; ancak tıbbî teşhiste ağız kokusunun çok
büyük önemi yoktur. Yine de bir çok âcil vak’ada ilk teşhis için ağız kokusu yol gösterici olabilir.
Mesela, şeker hastalığında hasta komaya girerse, ağzı aseton kokar. Aseton kokusu uzun açlıklardada duyulur. Ancak açlıkla olanı her zaman vardır,
Aseton kokusu, çürük elma kokusunu andırır. Üremi komasında nefes amonyak kokar. Amonyak
kokusu, beklemiş idrar kokusuna benzer. Karaci­ğer abselerinde ve komasında nefes küf kokar.
Akciğer vereminde de toprak kokusundadır.