Büyü ve Gerçek Aşk

İzmir’in alaçatı ilçesine bağlı kare köyünde yaşayan 18 yaşındaki Zimay tek başına mutlu bir hayat yaşıyordu ya da yaşamaya çalışıyordu. Köylüler durmadan arkasından konuşur iftira atarlardı. Zimay uzun boylu edebli, dinine bağlı bir genç kızdı. Kimseyle konuşmaz sadece işine bakardı. Günlerden birgün köye şehirden bir baba ve oğul gelmişti. Herkes yeni gelen baba ile oğlunu konuşuyordu. Zimay’ın arkadaşı Elvan yeni gelen genç çocuğu övüyor tabi Zimay’ın umrunda değildi Elvan hiç durmadan ne kadar yakışıklı, uzun boylu, esmer daha nice yalanlar uydursada Zimay’ı etkilemeyememişti. Bu arada yeni gelen çocuk köylülerle tanışmaya başlamıştı. Yeni gelen çocuğun ismi Yusuf’tu. Yusuf köyde dolaşırken yolda bir çocuk gürdü. Yeni geldiği için herkesle tanışmak istiyordu ama bununla tanışmasamıydı çocuğun şeytan gibi suratı vardı giyinişi de çok farklıydı. Artık burada yaşayacaklarına göre herkesi tanımalıydı. Selam verdi çocuk ters ters bakarak selamına karşılık vererek hemen oradan uzaklaştı. Yusuf ne yapacağını anlayamamıştı şaşkın bir şekilde hem korkmuş hemde mutlu bir hali vardı. İnsanlar arkadaşlık kurmak istediklerinde farklı insanlar isterler kendi kopyalarını değil. Yusuf düşünceli bir şekilde yolda yürürken yol ayrımında birden karşısına Zimay çıktı Yusuf gördüklerine inanamadı bu kadar güzel bir kızın burada ne işi vardı ? Diye düşünürken Zimay Yusuf’u sollayıp geçmişti bile acaba peşinden gitsemiydi? Peki yanlış anlasaydı o zaman vurulduğu kızın kim olduğunu öğrenmeden hakaretler duyabilirdi. Yusuf bu kadar şey düşünürken Zimay hiç Yusuf’u fark etmemişti bile. Yusuf o gece hiç uyuyamadı. Sabah olduğunda hemen dün gürdüğü kızın kim olduğunu öğrenmek için köydekilere sormaya karar verdi. Yolda yürürken karsısına Elvan çıktı Yusuf vakit kaybetmeden Elva’la tanışıp dün gürdüğu kızı anlattı Elvan boşuna ümitlenmemesini onun asla buyle birşeye evet demiceğini anlattı. Yusuf çok üzülmüştü yolda üzgün üzgün yürürken birden dünki gürdüğü o şeytan suratlı çocuk çıktı gülüyordü acaba beni üzgün gürdüğü içinmiydi bunun o sinsi gülüşü diye düşündü? Benim sorunumun,derdimin çüzümünün onda olduğunu süyledi. Herkes bu çocuğa büyücünün oğlu diyormuş ama gerçek ismi Kadir’miş. Yusuf’a babasının yanına gitmemizi ve babmın senin sorununu hemen halletçeğini süylüyordu. Zaten Yusuf’un başka çaresi yoktu kabul edip babasının yanına gittiler. Evleri çok korkunç gürünüyormuş. İçeri girdiklerinde sakallı yaşlı bi adam sorununun ne olduğunu sordu Yusuf ta anlattı. Büyücü değişik malzemelerle karışım yapıp Yusuf’a bunu sevdiği kıza içirmesini, eğer sevdiğin kız başka birine aşık değilse o zaman Yusuf a aşık olucağını süylemiş. Elvan ın anlattıklarına göre Zimay ın sevdiği ya da aşık olduğu kimse yoktu. Yusuf pek büyülere inanmadığı için bu iksiri bir kızda denemeye karar vermişti. İlk köye geldiğinde bir kızla tartısmış ve kız ondan nefret ediyormuş bu kızın yemeğine biraz iksiri gizliden katmış kız gerçekten Yusuf u sevmeye başlamış. Yusuf bunu gürünce çok sevinerek hemen Zimay a da aynısını denemek için Zimayın evine gitti ama Zimay evde değildi. Yusuf ilacı içme suyuna boşalttıktan sonra koşa koşa eve giderek Zimay la birlikte olduğunda ne yapacağı hakkında hayaller kurmuş sabaha kadar. Sabah olunca koşa koşa Zimay ın evine giderek Zimay an kapısını çaldı tam selam verirken Zimay onun kim olduğunu sormuş. Yusuf bunu duyunca şaşkınlıktan ne süyleyeceğini bilemeden ama nasıl olur derken sevdiği kız yüzüne kapıyı kapatmış. Zimay tanımadığı kimseyle konuşmayan edepli bir kızdı. Yusuf haftalarca bunu düşünürken artık dayanamayıp Zimay ın evine giderek olan biteni anlattı. Yusuf un bildiğine göre senin aşık olduğun kimse yoktu ama demek ki var yoksa bu İksir işe yarar dı diye sormuş? Zimay ilkinde çok kızmış böyle birşey yaptığı için. Sonra sorusuna cevap vermeye karar vermis. Evet doğru benim aşık olduğum bir insan yok ama senin bilmediğim yada hiç anlayamayacağın birine karşı aşk besliyorum. Yusuf şaşırmış bir ifade ile hiç birşey anlamadığını suylemiş. Zimay ben yaradana aşığim Ben Allah’a karşı aşk besliyorum diyince Yusuf utancından yerin dibine girmiş ve bir daha büyle birşey yapmicağına dair söz vererek oradan ayrılmış…

MCB