DÂRİMİ

DÂRİMİ; büyük hadis âlimlerinden. İsmi Abdullah
bin Abdurrahmân bin Fadl bin Behrâm,
künyesi Ebû Muhammed’dir. 798 (H. 181) târihinde
Semerkand’da doğup, 869 (H. 255)da Bağdat’ta
vefât etti.
Hicâz, Şam, Mısır, Irak, Horasan’da büyük
âlimlerden hadîs-i şerîf dinledi. Semerkand’a kâdı
tâyin edildi. Ancak bir hüküm verdikten sonra istifâ
etti. Nadr bin Şümeyl, Ebû Nadr Hâşim bin Kâsım,
Mervân bin Muhammed et-Tâtârî, Ya’lâ bin
Ubeyd gibi tanınmış âlimlerden (rahmetullahi aleyhim)
rivâyetlerde bulundu. Ondan da; Müslim,
Ebû Dâvûd, Tirmizî, İmâm-ı Buhârî, Haşan bin
Sâlih el-Bezzâr, Zührî ve daha başkaları (rahmetullahi
aleyhim) hadîs-i şerîf rivâyet etti. Rivâyet ettiği
hadîs-i şerîfler, Sahîh-i Müslim, Sünen-i Ebî
Dâvûd ve Tirmizî’de mevcuttur. Müslim ondan
yetmiş üç hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Zamânmdaki
ve kendinden sonraki hadîs âlimleri onun hadîs ilmindeki
üstünlüğünü medh etmişlerdir.
Dârimî hazretleri, hadîs-i şerîf ilminde olduğu
gibi, tefsîr ve fıkıh ilimlerinde de derin bir
âlimdi.
Eserleri: 1) Müsned-i Dârimî (En meşhûr
ve kıymetli eseri budur). 2) El-Câmi-us-sahîh:
Buna Sünen-i Dârimî de denir. 3) Sülâsiyyât.