Decretum Gratiani

(Latincede “Gratianus
Karar Derlemesi”), c o n c o r d ia d is c o r –
d a n t iu m c a n o n u m olarak da bilinir, Benedikten
keşişi Gratianus’un 1140’larda hazırladığı
hukuk derlemesi. Kilise disiplini ve
kurallarının kapsadığı bütün alanlara ilişkin
3.800 kadar metinden oluşur. Yayımlandıktan
kısa bir süre sonra kilise hukuku
öğretmenlerinin üniversitelerdeki derslerde
ve yorumlarda yararlandıkları temel kitap
durumuna gelmiştir.
Decretum Gratiani bir derleme olmanın
ötesinde, değişik kaynaklardan alınmış kurallar
arasındaki açık çelişki ve uyuşmazlıkları
gidermeye çalışan bir deneme niteliği de
taşımaktadır. Gratianus gerekli gördüğü
yerde Roma hukukuna başvurmuş ve Kilise
Babaları ile kilise yazarlarından geniş ölçüde
yararlanmıştır.
Yüzyıllar boyunca okullarda kilise hukuku
derslerinde temel alınan Decretum, birçok
tanınmış kilise hukukçusunun açıklama ve
yorumlarına konu oldu. Corpus Iuris Canowc/’
de(*) (Kilise Hukuku Metinleri) birinci
bölüm olarak yer aldı ve 1917’de resmî
kilise hukuku yasalarının yazımında önemlibir kaynak oldu