Gadabı meydana getiren sebeblerden birisi de, (Gadr) ya’nî ahdinde ve mîsâkında durmamakdır.

G A D R
21—Gadabı meydana getiren sebeblerden birisi de,
(Gadr) ya’nî ahdinde ve mîsâkında durmamakdır. Bir tarafın
söz vermesine (Va’d) denir. îki kimsenin sözleşmelerine (Ahd)
denir. Yemin ile kuvvetlendirilen va’de (Mîsâk) denir. Karşılıklı sözleşilene, önceden haber vermeden sözünü bozmak
gadr olur. Devlet re’îsi, kâfirlerle yapmış olduğu mu’âhedeyi
bozmak lâzım geldiğini anlarsa, onlara haber vermesi vâcibdir. Haber vermeden evvel bozması câiz değildir. Hadîs-i
şerîfde, (Gadr eden kimse, kıyâmet günü kötü sekide cezâsını
görecekdir) buyuruldu. Gadr etmek, harâmdır. Kâfirlere
verilen ahdi dahî korumak vâcibdir.
Hadîs-i şerîfde, (Emîn olmıyan kimsede îmân yokdur.
Ahdini bozan kimsede dîn yokdur) buyuruldu. Bu hadîs-i şerif
emânete hıyânet edenin îmânı kâmil olmaz, buna ehemmiyet
vermezse, îmânı kalmaz, demekdir.