Odysseus

Odysseus, Homeros’un epik destanı Odysseia’nın
kahramanı ve Batı edebiyatında en
çok ele alınmış karakterlerden biri. Homeros
onun ve Laertes’le Antikleia’nın (Parnossoslu
kurnaz Kral Autolykos’un kızı)
oğlu ve İthake (bugün İthâki) kralı olduğunu
yazar. Karısı Penelope’den (Penelopeia)
oğlu Telemakhos doğmuştu. Daha sonraki
söylencelere göre ise Odysseus Sisyphos’un
oğluydu; Kirke, Kalypso ve daha başkalarından
da oğulları olmuştu.
Homeros Odysseüs’u çok akıllı, güzel
konuşan, yetenekli, cesur ve dayanıklı bir
insan olarak betimler. İlyada”da Odysseus,
Yunanlılar arasındaki kişisel ilişki sorunlarını
en iyi çözecek kişidir. Savaştaki kahramanlık
ve yeteneği de tekrar tekrar gösterilir.
Odysseus’un yolculukları, evine ve krallığına
kavuşması 24 kitaplık bir destan olan
Odysseia’nın ana konusudur (bak. İlyada ve
Odysseia).
Klasik Yunan yazarları Odysseus’u bazen
vicdansız bir politikacı, bazen de akıllı ve
onurlu bir devlet adamı olarak tanıtmışlardır.
Filozoflar genelde Odysseus’un zekâsına
ve bilgeliğine hayran olmuşlardır. Vergilius
ve Statius gibi Romalı yazarlar onu
Roma’nın anası saydıkları Troya kentini
yıkan kişi olarak karalamaya çalışmış,
Horatius ve Ovidius gibi daha başkaları ise
ona hayranlık beslemiştir. İlk Hıristiyan
yazarlar Odysseus’u gezgin bilgelerin bir
örneği olarak övmüşlerdir. Tiyatro yazarları
bir politika adamı olarak yeteneklerini incelemişlerdir.
Romantik dönemde ise Odysseus,
Byron’a benzeyen bir serüvenci gibi
görülmüştür. Gerçekte o, “çok yönlü kişilik” olarak her çağda yeniden yorumlanmış
bir destan kahramanıdır.