analitik geometri
Geometri araştırmalarının, cebir yöntemleriyle uygu
landığı matematik dalı
(koordinatlar geometrisi
de de
nir). Temel olarak problemleri düzlem geometrisi için
de araştırmaya yönelik tasarlanmasına karşın (iki boyut
lu düzlemde geometri), analitik geometri, daha yüksek
boyuttaki uzayların incelenmesinde de kullanılabilir.
Düzlem analitik geometrisi, konik kesitlerin sistemli bi
çimde incelenmesini içerir. Üç boyutun analitik geo
metrisi, “katı cisimler analitik geometrisi” diye adlandı
rılır ve dörtyüzlü alanların incelenmesini içerir.
Analitik geometride, noktaların konumları uygun sa
yı gruplan (koordinatlar) aracılığıyla belirtilir; böylece,
noktalar arasındaki geometrik ilişki, koordinatları ara
sındaki cebir ilişkisiyle eşdeğerli olur. Cebir ile geometri
arasındaki bu uygunluk nedeniyle, çoğunlukla geomet
rik ilişkileri kapsayan önermeler, cebir ilişkileri kullanı
larak kanıtlanabilir. Bu tür cebir tekniklerinin, kuramsal
geometri yöntemlerini uygulamada ortadan kaldıracak
derecede etkili oldukları kanıtlanmıştır.
TARİHÇE
Analitik geometrinin temellen XVII.yy’da Fransız filo
zofu ve matematikçisi René Descartes tarafından atıl
mıştır. Descartes, analitik geometrinin temel ilkelerini
felsefe tarihi açısından önemli bir yapıt olan ve kiliseyle
herhangi bir tartışmadan kaçınmak amacıyla adını koy
madan yayınladığı
Metot Üzerine Konuşmalar
(Discurs de la méthode, 1637) adlı yapıtında açıklamıştır. Pi
erre de Fermât da analitik geometri yöntemleri üstünde
çalışmış, ama bu konuyla ilgili kitabı, 1679’a kadar ya
yınlanmamıştır. Analitik geometrinin günümüzdeki bi
çimiyse, daha sonra Leonhard Eulertarafından geliştiril
miştir.
Analitik geometri yöntemlerinin doğuşu ve bu
nun sonucu olarak hesap yöntemlerindeki ilerleme,
matematikte, klasik matematikten yeni bir çağa geçişi
belirtir. Analitik geometrinin bulunması, aksiyomların
kullanımına dayanan klasik Yunan geometrisinin gelişti
rilmesinde önemli bir adım olmuştur.
analitik geometri
09
Tem